mustafa.fotkoblog.pl

Smile

Dawno nie dodałam "tematyczne notki", więc postanowiłam się poprawić ;p Dzisiaj o przepięknym filmie, jednym z moich ulubionych. Oparty na faktach, piękny, czasami przerażąjący, o prawdziwej miłości( choć mało jest jej w tym filmie), o chorobie, o geniuszu, poświęceniu i zaangażowaniu, a tak bardziej dokładnie to:

W roku 1947 cierpiący na schizofrenię John Nash Jr przybywa na uniwersytet Princton, aby zacząć podyplomowe studia matematyczne. Wręcz obsesyjnie myśli o dokonaniu zadziwiającego odkrycia naukowego, które wszystkich powaliłoby na kolana. W ten sposób raz na zawsze mógłby ustalić swoją pozycję i znaczenie w środowisku naukowym. Jego życie towarzyskie ogranicza się niemal całkowicie do kontaktu z urojonym sublokatorem, Charlesem. Pewnego wieczoru w pubie, obserwując rywalizację kolegów o względy ponętnej blondynki, Nash doznaje olśnienia. W rezultacie powstaje praca na temat .teorii gier. Nash otrzymuje stanowisko wykładowcy w najlepszej wyższej szkole nauk ścisłych . Jedna ze studentek, Alicia Larde (, zakochuje się w nim i po krótkim czasie zostaje jego żoną. W tym samym czasie, gdy Nash prowadzi wykłady kontaktuje się z nim również urojony, wysoki stanowiskiem, Wiliam Pacher z wywiadu wojskowego. Wiedząc o jego umiejętnościach, proponuje Nashowi współpracę w ściśle tajnej operacji złamania kodu szyfrowego wroga. Zafascynowany nowymi wyzwaniami, Nash rzuca się w wir pracy. Po kilku latach jego choroba nasila się. Atmosfera tajemnicy i zagrożenia powodują, że Nash zaczyna zachowywać się w sposób obsesyjny, a podczas jednego z wykładów wydaje mu się, że chcą go porwać Rosjanie aby wydobyć z niego informacje na temat jego pracy, podczas gdy w rzeczywistości jest to lekarz psychiatra. Lekarze diagnozują u Nasha zaawansowaną http://pl.wikipedia.org/wiki/Schizofrenia_paranoidalnaschizofremię  W międzyczasie rodzi mu się syn. John przebywa wielotygodniową kurację w zakładzie psychiatrycznym, a po wyjściu z niego próbuje wrócić do poprzedniego stylu życia. Niestety, leki zapobiegające nawrotom choroby otumaniają również inne sfery - Nash nie potrafi tworzyć, nie potrafi się skupić, nie jest w stanie sprostać obowiązkom męża. To prowadzi do odstawienia przez niego leków, co kończy się nawrotem halucynacji. Splot okoliczności następujących w kolejnych scenach prawie doprowadza do tragedii...

To jest właśnie "Piękny umysł"